Bosbergtoren in Appelscha

Vanaf de Bosbergtoren heb je een schitterend uitzicht over Noord Nederland en het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Bij helder weer zie je dan de steden Leeuwarden, Assen, Groningen en Coevorden liggen.

De Bosbergtoren: grote hoogte, kilometers uitzicht

Deze uitkijktoren van maar liefst 33 meter hoog staat op het hoogste punt van het Friese vasteland, een 20 meter hoge stuifduin. Architect Frans Beune heeft deze 33 meter hoge uitkijktoren ontworden van Cor-tenstaal. Het ontwerp is geïnspireerd op een reusachtige dennenstam en heeft 3 bordessen met volledig glazen vloer, deze lijken op takken. De voorganger van deze toren op de Bosberg, is de Belvedère, die slechts de helft zo hoog was. In de nieuwe toren bevindt zich naast de brede wenteltrap ook een lift. Voor toegang tot de Bosbergtoren zijn toegangskaartjes nodig. Kinderen onder de 4 jaar zijn gratis. De toegangstickets zijn eenmalig te gebruiken. Onderaan de toren zijn de kaartjes te verkrijgen middels pintbetaling.

Op de plek waar de Bosbergtoren staat, leeft ook een reusachtige ondergestoven eik van ruim 300 jaar oud. Het zou de titel van een kinderboek kunnen zijn: De Legende van de Bosberg. Volgens een 19e-eeuwse legende zou er onder de hoogste zandheuvel op het vasteland van Friesland (in Appelscha) een énorme oereik staan…

Toen de gemeente medio 2016 een nieuwe uitkijktoren wilde laten bouwen op de 20 meter hoge heuvel (waar drie eikenstammen uit de grond omhoogstaken) werd er onderzoek gedaan naar de legende. En wat bleek: het verhaal is echt waar! De ondergrondse oerboom werd gevonden en bleek al ruim 300 jaren oud te zijn. Er werd vervolgens wetenschappelijk vastgesteld dat de twee eikenstammen en de daartussenin liggende afgezaagde ‘stomp’ bij dezelfde eeuwenoude moederboom horen.

In de loop van de tijd waaide er zoveel zand tegen de boom aan, dat uiteindelijk de Bosberg is ontstaan. De eik was dan ook al heel oud voordat hij rond 1800 uiteindelijk helemaal onder het zand is verdwenen. Het is erg bijzonder dat de eik al dit alles heeft overleefd: bomen hebben immers zuurstof nodig en dat gaat niet door een dikke laag zand. Vermoedelijk heeft de eik worteluitlopers en heeft hij zo kunnen overleven.

Alleen de bovenste drie takken komen nu nog boven het zand uit, waarbij één van de takken in de storm van 2022 is gesneuveld. De oorspronkelijke eik was maar liefst 30 meter hoog.