Toen de gemeente medio 2016 een nieuwe uitkijktoren wilde laten bouwen op de 20 meter hoge heuvel (waar drie eikenstammen uit de grond omhoogstaken) werd er onderzoek gedaan naar de legende. En wat bleek: het verhaal is echt waar! De ondergrondse oerboom werd gevonden en bleek al ruim 300 jaren oud te zijn. Er werd vervolgens wetenschappelijk vastgesteld dat de twee eikenstammen en de daartussenin liggende afgezaagde ‘stomp’ bij dezelfde eeuwenoude moederboom horen.
In de loop van de tijd waaide er zoveel zand tegen de boom aan, dat uiteindelijk de heuvel is ontstaan. De eik was dan ook al heel oud voordat hij rond 1800 uiteindelijk helemaal onder het zand is verdwenen. Het is erg bijzonder dat de eik al dit alles heeft overleefd: bomen hebben immers zuurstof nodig en dat gaat niet door een dikke laag zand. Vermoedelijk heeft de eik worteluitlopers en heeft hij zo kunnen overleven.
Alleen de bovenste drie takken komen nu nog boven het zand uit. De oorspronkelijke eik was maar liefst 30 meter hoog.